@article { author = {بینا, دکتر محمد منصور}, title = {-}, journal = {Journal of Science,University of Tehran(not publish)}, volume = {4}, number = {0}, pages = {-}, year = {1971}, publisher = {}, issn = {}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {Dans la recherche en magnétisme surtout en ce que concerne le magnétisme des roches et le paléomagnétisme une connaissance étendue sur le changement et la variation des propriétés magnétiques des minéraux par l’agitation thermique est nécessaire. Ce changement est maintenant bien connu dans le cas de certaines propriétés magnétiques comme celles de l’aimantation spontanée, du champ coercitif, des constantes, d’ani - sotropie,de la suscéptibilité magnétique etc. . . Ces phénomènes sont également expliqués théoriquement dans la plupart des cas (L.NEEL1949,1955). Nous nous interesserons ici ? l’éffet de l’agitation thermique sur l’ensemble des propriétés de l’aimantation thermorémanente (A. T. R.).}, keywords = {}, title_fa = {مطالعه خواص مغناطیسی مانیاتیت و هماتیت در درجات حرارت مختلف}, abstract_fa = {در تحقیق و مطالعه خواص مغناطیسی اجسام بخصوص در زمینه تحقیقات مغناطیس سنگها و پالئومانیاتیسم آشنائی کامل به تغییر خواص‘ مغناطیسی اجسام بر اثر تغییر درجه حرارت کاملاً ضروری است. بهمین علت بسیاری از خواص مغناطیسی اجسام در درجات حرارت مختلف از حوالی صفر مطلق تا نقطه بحرانی (Point Curie) مطالعه شده و قوانین تغییرات آنها بدست آمد و موجب تأیید پاره ای از تئوریهای مغناطیس گردیده و با در مواردی توسط این تئوریها تأیید گشته است. از آنجمله اند تغییرات آهنربائی خودبخودی (Amantation Spontanee) و میدان بحرانی (Champ Coercitif) و ثابت های انیزوتروپی (Constantes d'Anistripie) و قابلیت های آهنربائی بنام (Susceptibilite magnetique) و غیره. آنچه در این مقاله می گذرد مطالعه تغییرات نوعی آهنربائی بنام (Aimantation thermoremanente) در درجات حرارت مختلف می باشد. بدیهی است برای مطالعه و اندازه گیری تغییرات گاه خفیفی که بر اثر چند درجه حرارت در شدت مغناطیسی نمونه های مورد نظر حاصل می شود احتیاج به ساختن مانیاتومتری بسیار حساس بوده است که بتواند در درجات مختلف تا بالاترین نقطه کوری اجسام (تقریباً ) اندازه گیری نماید. این مانیاتومتر ضمناً مجهز به بوبین هائی جهت ایجاد میدان آلترناتیف در درجات حرارت بین ‘ بوده است. نتایج حاصل از مطالعه (Aimantaion thermoremanente partielle) در درجات حرارت از تا ‌‌(( (A.T.R.P( نشان داد که شدت آهنربائی بر اثر حرارت تا درجه حرارت بطور دو طرفه (reversible) تنزل می کند یعنی با سرد کردن در میدان صفر آهنربائی نمونه مجدداً طی همان منحنی گرم کردن ازدیاد می یابد. ولی پس از عبور از درجه حرارت هنربائی بطور یکطرفه از بین رفته با سرد کردن دیگر احیا نمی شود. منحنی تغییرات نقصان دو طرفه آهنربائی بر اثر درجه حرارت با منحنی تغییرات آهنربائی خود بخودی بر اثر حرارت‘ منطبق می گردد و این بدان معنا است که تغییرات آهنربائی بر اثر تغییر درجه حرارت بعلت تغییر آهن ربائی خود بخودی (Aim. Spontanee) جسم می باشد. حال هرگاه) ATRR( را در نظر بگیریم و آنرا تحت تأثیر میدان آلترناتیف قرار دهیم ملاحظه می شود که ازدیاد درجه حرارت موجب نقصان مقاومت A.T.R.P. در مقابل میدان آلترناتیف می گردد و این نقصان شدت می یابد وقتی به نقطه کوری (Curie) جسم نزدیک می شویم (مشروط بر اینکه درجه حرارت از نگذرد) این نتیجه مؤید آنست که میدان بحرانی جسم بر اثر حرارت نقصان می یابد و موقعی می رسد که میدان آلترناتیف از میدان بحرانی (Coercitif) بزرگتر شده و می تواند آهنربائی جسم را از بین ببرد.}, keywords_fa = {}, url = {https://jos.ut.ac.ir/article_16520.html}, eprint = {https://jos.ut.ac.ir/article_16520_9853505d31ca1b4268882bb21fd67b2e.pdf} }