پتروژنز چند توده آذرین نفوذی بازیک واقع در نوار دگرگونی سنندج – سیرجان

هدف از ارائه این مقاله بررسی پتروژنز چند توده آذرین بازیک تقریباً همسن (به سن ژوراسیک فوقانی) واقع در نوار دگرگونی سنندج – سیرجان می باشد. بدین منظور توده های آذرین بازیک آلموقولاق‘ چشمه قصابان‘ سرکان و بوئین – میاندشت‘ برای بحث و بررسی انتخاب شده اند. این توده های با حجم کم و رخنمون محدود با توده های گرانیتوئیدی آلموقولاق‘ الوند و بوئین – میاندشت همراه هستند.
ترکیب سنگ شناسی این توده ها تنوعی از الیوین گابرو تا دیوریت پگماتوئید و تعدادی دایکهای میکروگابرویی و میکرودیوریتی را در بر می گیرد. بررسی سنهای رادیو متری و شواهد چینه شناسی حاکی است که این توده ها در ژوراسیک فوقانی به درون سنگهای دگرگونی ناحیه ای قدیمی تر نفوذ نموده اند‘ که این امر با دگرگونی مجاورتی دمای بالایی در حد رخساره آلبیت – اپیدوت هورنفلس تا پیروکسن هورنفلس همراه بوده است. این توده ها درای ماهیت تولئیتی هستند و فاقد هرگونه پیوستگی ژئوشیمیایی‘ سنگ شناسی و کانی شناسی با توده های گرانیتوئیدی همراهشان می باشند. نحوه تشکیل این توده ها‘ دارای مکانیسمی مستقل از مکانیسم تشکیل توده های گرانیتوئیدی است. توده های آذرین بازیک با خصوصیات فوق الذکر را گابروهای متقدم می دانند.
جایگزینی بعدی توده های گرانیتوئیدی در نوار دگرگونی سنندج – سیرجان (در کرتاسه بالایی – پالئوسن زیرین) تا حد زیادی سبب در هم ریختگی و قطع شدگی توده های آذرین بازیک مورد نظر شده است. در نتیجه تزریق گرانیتوئیدها‘ سنگهای بازیک متاسماتیسم قابل ملاحظه ای را متحمل شده اند که شواهد آن به صورت بیوتیت زایی‘ تورمالین زایی و ... قابل مشاهده است.