کاربری ساختاری زمین شناسی و ژئومورفولوژی کواترنر در مسائل اسکان و گسترشهای شهری و صنعتی ایران

پدیده های زمین شناسی و زمین ساختی دوران چهارم (Quaternary) که بعنوان زمینه های اساسی ساختارهای ژئومورفولوژی و جغرافیای طبیعی در فضای زیست محیطی انسان مورد توجه قرار می گیرند و در کلیه طرحهای اقتصادی و گزینش سکونت گاهها‘ قطب های صنعتی‘ کشاورزی و تأسیسات زیربنائی و سنگین یا تغییرات محوری آنها‘ گسترش جوامع شهری و یا هر نوع کاربری زمین در مسائل آبی از کلان برنامه های آبی گرفته تا مسائل منطقه ای از قبیل خیزداری‘ مطالعات آبهای سطحی و عمقی‘ پخش سیلاب و تزریق‘ تامین‘ ذخیره و انتقال‘ آلودگی زهکشی آب‘ باید مورد توجه قرار گیرند.
حفظ و حراست منابع خاکی‘ مکانیک خاک‘ ژئوتکنیک‘ تعیین پتانسیل و استعدادهای طبیعی و ظرفیت اکولوژیکی تماماً بطور مستقیم مربوط به وضعیت جغرافیائی و متأثر از وضعیت زمین شناسی کواترنر خواهد بود.
بی اطلاعی از وضعیت زمین شناسی کواترنر و تأثیرات ساختمانی آنها برفضای زیستی هر منطقه و یا اقدام بهر نوع کاربری بدون شناخت و بررسی دقیق آنها می تواند عواقب جبران ناپذیری را به با آورد.
به منظور روشن ساختن زمین شناسی و اهمیت بررسی ویژگیهای ساختمانی دوران چهارم هر منطقه به عنوان فاکتورهای اصلی طرحهای مطالعاتی کوشش شده تا با استفاده از روشهای متداول زمین شناسی کاربردی در بررسیهای وضعیت طبیعی و یا تحلیل پاره ای طرحهای اجرائی سالهای گذشته و اخیر در زمینه های مختلف ژئوتکنیک مدلهائی ارائه شود و در هر مورد مشروحاً به علل و چگونگی مسائل ناشی از عدم رعایت ویژگیهای ساختاری آنها پرداخته و در صورت لزوم و تا حد امکان ارائه طریق شده است.