در این پژوهش تغییرات گلوکز خون حاصل از تزریق دوزهای مختلف مورفین mg/kg)120-5) به صورت زیرجلدی بر روی موشها مورد بررسی قرار گرفت. مشخص شد که تزریق مورفین موجب بروز پاسخ هایپوگلیسمی در موشها می‌شود. نتایج این کار با آخرین گزارش‌هائی که اثرات هایپرگلیسمی مورفین را مطرح می‌کنند کاملاً متفاوت می‌باشد و این تفاوت احتمالاً مربوط به نوع و نژاد حیوانی است که مورد استفاده قرارگرفته است. استعمال نالوکسان بصورت داخل صفاقی mg/kg) 1) پاسخ هایپوگلیسمی موشهای مورد تأثیر بوسیله مورفین mg/kg)20) بصورت زیرجلدی را بطور معنی داری مهار می‌نماید که نشان دهندة تاثیر سیستم اوپیوئید opioid و دخالت گیرنده‌های این سیستم در این پدیده می‌باشد. دلیل هایپوگلیسمی حاصل از تزریق مورفین احتمالاً مربوط به تاثیر سیستم اوپیوئیدی از طریق سیستم‌های عصبی دیگر و تحریک پانکراس و افزایش ترشح انسولین از این غده می‌باشد. پدیده های رفتاری شناخته شده مورفین مثل افزایش فعالیت حرکتی و برافراشتگی دم Straub tail نیز در این نژاد از موشها بطور مشخص بروز کرد و این پاسخها بوسیله نالوکسان مهار شدند.
مؤمنی, حمیدرضا, & زاده, دکتر سید محمدعلی شریعت. (1380). پاسخ متفاوت موشهای Balb/c به مورفین و نالوکسان روی گلوکز خون. مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 1(0), -.
MLA
حمیدرضا مؤمنی; دکتر سید محمدعلی شریعت زاده. "پاسخ متفاوت موشهای Balb/c به مورفین و نالوکسان روی گلوکز خون", مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 1, 0, 1380, -.
HARVARD
مؤمنی, حمیدرضا, زاده, دکتر سید محمدعلی شریعت. (1380). 'پاسخ متفاوت موشهای Balb/c به مورفین و نالوکسان روی گلوکز خون', مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 1(0), pp. -.
VANCOUVER
مؤمنی, حمیدرضا, زاده, دکتر سید محمدعلی شریعت. پاسخ متفاوت موشهای Balb/c به مورفین و نالوکسان روی گلوکز خون. مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 1380; 1(0): -.
', './data/jos/coversheet/cover_fa.jpg'))