آلژینات پلیمر پلی ساکاریدی متشکل از زیر واحدهای ? D- مانورونات و ? L-گولورونات است که کاربردهای متعددی دارد. اگرچه تا به امروز این ترکیبات از منابع جلبکی استخراج شده، ولی اخیراً آلژینات باکتریایی به عنوان محصول تجاری مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق 100 نمونه خاک کشاورزی برای جداسازی Azotobacter vinelandii، مهمترین باکتری مولد آلژینات از نظر بیوتکنولوژی، کشت شد. برای افزایش احتمال جداسازی A. vinelandii روشهایی نیز به کار گرفته شد که شامل فقدان هر گونه منبع نیتروژن در محیط کشت ، افزودن % 1/0 فنل، استفاده از اتیلن گلیگول به عنوان تنها منبع کربن محیط و انکوباسیون در o C 37 بود. با آزمایشهای مرفولوژیک و بیو‌شیمیایی بر 18 سویه مولد اگزوپلیمر جدا شده، 14 سویه A. vinelandii و
4 سویه A. chroococcum شناخته شد. همه این سویه ها در محیط کشت دارای منبع کربن سوکروز، در oC30، rpm180 به مدت 96 ساعت انکوباسیون شد. پس از جداسازی بیوماس، پلیمر استخراج و غلظت آن اندازه‌گیری شد. در بین 18 سویه مولد آلژینات، A.vinelandii UT15 بیشترین بازده را داشته است (g/l5/1) و تاثیر عوامل محیطی pH، درجه حرارت، سرعت همزن و غلظت و نوع منبع کربن بر تولید آلژینات با این سویه بررسی شده است. نتایج حاصل نشان می‌دهد که بهترین شرایط برای تولید آلژینات pH 7، درجه حرارت oC34، rpm 180 و غلظت g/l20 سوکروز بوده است. در این شرایط A.vinelandii UT15 g/l73/1 آلژینات تولید کرده است.
', './data/jos/coversheet/cover_fa.jpg'))