اولین گزارش پالینولوژی رسوبات اردویسین البرز مرکزی‘ ناحیه حسنکدر

29 گونه مربوط به 14 جنس آکریتارش از رسوبات اردویسین زیرین ناحیه حسنکدر در البرز مرکزی شناسائی گردید که مهمترین ان گونه عبارتند از :
Acanthodiacrodium spinum, Acanthodiacrodium bicoronatum, Acanthodiacrodium complanatum, Acanthodjacrodjum zonaconstrictum, Acanthodicrodium seratimum, Acanthodiacrodjum vavrdovae, Acanthodiacrodium tadlenese, Cymatiogalea diversita, (.ymatioga1ea cylindrata, Cymatiogalea cristata, Cymatiogalea bellicosa, Cymatiogalea membranispina, Leiosphaeridia sp., Vulcanisphaera africana, Vulcanisphaera nebulosa, (Ioniosphaeridium dentatum, Goniosphaeridium sufflatum, Goniosphaerictium tener, Arbusculidium filamentosum, Arbusculidium rominelaeriei, priscotheca tumida, priscotheca raia, Dasydiacrodium polarum, Lophosphaeridium sp., Saharidia downiei, Dactylofusa squama, oryphidium elegans, Athabascaella rossii and Athabascaella penika.
گونه های آکریتارش فوق الذکر از پائین به بالا در سه زون تنظیم گردیده است که بر مبنای ارزش چینه شناسی میکروفسیل های شاخه زمان اردویسین (ترمادوسین – آرنیگن) برای رسوبات اردویسین ناحیه حسنکدر پیشنهاد می شود. گونه های آکریتاش شناخته شده از رسوبات اردویسین ناحیه مورد مطالعه با فرمهای مشابه که از دیگر نقاط جهان بویژه جنوب اروپا‘ شمال افریقا‘ آمریکای شمالی‘ جنوب و غرب چین‘ و نیز حوضه زاگرس ایران گزارش شده‘ مقایسه گردید. این مقایسه نشان می دهد که مجموعه های آکریتاش نسبتاً مشخصی از شرق نیوفاندلنا تا کشورهای حوضه مدیترانه و شمال و جنوب ایران گسترش داشته و در واقع خشکی های مذکور بخشی از نیمکره جنوبی (ساحل خشکی گندوانا) را در زمان اردویسین زیرین تشکیل می داده اند.