بررسی پترولوژی توده آذرین بیناد سد کرج

توده آذرین سازنده بنیاد سد کرج که یک توده نفوذی با بافت دانه است‘ در بین لایه های آتشفشانی – رسوبی توفیتهای سازند کرج مخصوصاً با روندی دقیقا مشابه روند محور سینکلینال آدران مشاهده می گردد. این توده از نوع نفوذی لوپولیتی است که ماده ماگمائی همزمان با چین خوردگی منطقه از نقطه (یا نقاطی) در زیر و از راه شکستگی محل محور سینکلینال به سمت بالا رانده شده و در ترازآساراشیل که سنگهای سازنده رسی آن دارای طبیعت پلاستیک بوده‘ بین اعضاء میانی و فوقانی سازنده مزبور تزریق گردیده است. این توده که در نقشه به صورت یک ‹‹ دیس توگرد ›› مشاهده می شود‘ هرچه به حواشی نزدیک می شود باریک تر و در بخش میانی ضخیم تر می گردد. طبیعت سنگ شناسی آن از سمت حاشیه خارجی به سمت درون در کلیه مواد‘ تفریقی از گابرو به سمت دیوریت و سپس مونزونیت را عرضه می دارد. مجاورت تحتانی آن در همه موارد نشانه انجماد سریع را دارا می باشد‘ در حالی که در کنتاکت فوقانی آن سنگهای دربرگیرنده واجد آثارفلدسپات زائی کم و بیش پیشرفته ای است. مطالعات ژئوشیمی‘ پترولوژی و شیمی – کانی شناسی سنگهای بخش های مختلف این توده نیز بیانگر تفریقی کامل از گابرو تامونزونیت می باشد. کوهزائی منطقه بعد از تزریق این توده نفوذی نیز ادامه داشته تا آنجا که گسل های عمده چندی و از جمله گسل باروند شمال غربی – جنوب شرقی خوزان کلا – بریانچال تقریباً به موازات محور سینکلینال آدران و در شمال آن مجموعه سازند کرج را قطع می کند و در محل خود در حدود بیش از ده متر میلونیت گسلی جالبی را بوجود آورده و دره گسلی آشکاری را ایجاد کرده است که فاقد هرگونه اثری از فعالیت های ماگمائی مذکور در فوق می باشد.