بررسی رخساره‌های سازندهای دلیچای (ژوراسیک میانی) و لار (ژوراسیک فوقانی) و کاربرد آنالیزهای ایزوتوپی و عناصر فرعی در تفکیک این دو سازند در شمالغرب مراغه، ایران

نویسندگان

چکیده

نهشته های رسوبی ژوراسیک میانی و فوقانی در شمال غرب مراغه از آهکهای تیره رنگ فسیل دار (سازند دلیچای) و آهکهای روشن رنگ و دولومیت (سازند لار) تشکیل شده اند که دارای ضخامتی در حدود 483 متر می‌باشند. مطالعات رخساره ای نشان می دهد که نهشته های سازند دلیچای در محیط دریای باز و نهشته های سازند لار در محیطهای سدی - مردابی و پهنة جزر و مدی تشکیل شده اند. میکروفاسیس های شناخته شده در سازند دلیچای عمدتا" از مادستونهای فسیل دار، وکستون رادیولردار و پوسیدونیا وکستون تشکیل شده اند. میکروفاسیس‌های تشکیل دهندة سازند لار نیز شامل وکستون تا پکستون، رودستون و وکستونهای فورامنیفردار و گرینستونهای پلوئیدی می باشند. از آنجائیکه تفکیک و شناسایی این دو سازند در منطقة مورد مطالعه به دلیل شباهتهای سنگ شناسی در بعضی موارد مشکل است، در این تحقیق برای اولین مرتبه از شواهد ژئوشیمیایی بویژه تغییرات عناصر فرعی Sr و Na و Mn و Sr/Na و ایزوتوپهای اکسیژن و کربن، برای تمایز بین این دو سازند استفاده شده است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار