آنتی‌بادیهای ضد اسپرم در زنان، مقایسه‌ای بین دو روش جهت تشخیص آنتی‌بادیهای ضد اسپرم در سرم و موکوس سرویکال زنان نابارور

نویسندگان

چکیده

یک دسته از عوامل ایجاد کننده ناباروری، آنتی‌بادیهای ضد اسپرم هستند که علیه آنتی‌ژنهای سطحی اسپرم عمل می‌نمایند. تغییرات سطح اسپرم، عامل تولید آنتی بادیهای ضد اسپرم در زنان محسوب می‌شود. در این پژوهش جهت سنجش آنتی‌بادیهای ضد اسپرم در سرم و موکوس سرویکال زنان نابارور (117 = n) و بارور (40= n) از روش TAT یا تست آگلوتیناسیون در پلیت و روش غیرمستقیم MAR استفاده شده است. هماهنگی مناسبی بین تست TAT و تست غیرمستقیم MAR برای IgG و IgA در نمونه های سرم به ترتیب با احتمال 0001/0 P< و 0221/0 P< و در نمونه های موکوس سرویکال 00001/0 P< و 00001/0 P< مشاهده شد. در بخش دیگری از این پژوهش، نتایج حاصل از محل اتصال آنتی‌بادیهای ضد اسپرم در تست TAT و کلاس ایمونوگلوبولین توسط تست غیرمستقیم MAR برای IgG و IgA در سرم زنان نابارور نشان داد که بین کلاس ایمونوگلوبولین‌ها و محل اتصال آنتی‌بادیهای ضد اسپرم همبستگی معنی‌داری وجود ندارد. چنین پیشنهاد می‌شود که آنتی‌بادیهای ضد اسپرم دارای چند کلاس مجزا از ایمونوگلوبولین می‌باشند و همچنین وزن ملکولی متفاوت و جایگاههای مختلفی برای واکنش با آنتی‌ژن دارند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار