یکی از روشهای ناپارامتری متداول برای برآورد تابع چگالی احتمال روش هستهای است و در سالهای اخیر استفاده ازB-اسپلاین ها برای برآورد تابع چگالی احتمال مطرح شده است. هر یک از این دو روش بنوعی به پارامتر نامعلوم همواری بستگی دارند که مقدار آن در میزان همواری و دقت برآوردگرهای حاصل تاثیر بسزایی دارد. در این مقاله روشهای برآورد تابع جگالی احتمال با استفاده از توابع هستهای وB-اسپلاینها ارایه و نحوه انتخاب پارامترهای همواری برای هر دو روش مطرح و میزان دقت برآوردگرهای حاصل بر اساس معیار میانگین انتگرال مربعات خطا و همچنین تاثیر تعداد و میزان پراکندگی داده ها در دقت دو روش مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشانگر آن هستند که افزایش پراکندگی داده هایی که از توزیع متقارن پیروی میکنند موجب کاهش دقت هر دو برآوردگر میشود، در حالیکه این امر برای دادههایی که از توزیعی غیر متقارن پیروی میکنند، برعکس موجب بهبود دقت برآوردگرهای هر دو روش میگردد.