نقش نهشته‌های الیگوسن و نئوژن در سیستم نفتی حاشیه شمال شرق فروافتادگی دزفول

نویسندگان

چکیده

فروافتادگی ‌دزفول بخشی از حوضه رسوبی زاگرس است که یکی از نفت‌خیزترین مناطق جهان به‌شمار می‌رود. در این فروافتادگی نهشته شدن رسوبات در طول زمان زمین‌شناسی روندی پیوسته داشته است که توسط دوره‌های کوتاه مدت عدم رسوبگذاری قطع ‌شده است. در این منطقه، نهشته‌های الیگوسن و جوانتر شامل سازندهای آسماری، گچساران، رازک، میشان، آغاجاری و بختیاری هستند. این سازندها در سطح منطقه با نرخ بالایی نهشته شده‌اند و سنگ‌شناسی، ضخامت و الگوی گسترش آنها در سطح منطقه متفاوت با سازندهای قدیمیتر می‌باشد. این ویژگیها نقش مهمی در سیستم نفتی این منطقه داشته است. که موجب شده مطالعه سنگ منشأ بدون لحاظ کردن آنها کامل نباشد.
در مطالعه حاضر از داده‌های 13 چاه استفاده شده است و از روش‌های مدل‌سازی تاریخچه‌ی تدفین و حرارتی، به بررسی تاثیرات نهشته شدن رسوبات الیگوسن و جوانتر بر روی سنگ منشأ کژدمی(آلبین) پرداخته شده است. در این مطالعه نقش تعیین کننده‌ی این رسوبات در سیستم نفتی منطقه بررسی شده است و نشان می‌دهد زایش نفت و پراکندگی میدان‌های نفتی تا حد زیادی تحت تاثیر الگوی گسترش این نهشته‌ها می‌باشد و سنگ مخزن، سنگ پوش و سنگهای رویین (Overburden Rocks) این سیستم نفتی را تشکیل می‌دهند و هم زمان با نهشته شدن این رسوبات تله‌های نفتی تشکیل شده‌اند. لذا در مدلسازی حرارتی سنگ منشاء در این منطقه، این نهشته‌ها باید با دقت بیشتری مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها