اهمیت بیواستراتیگرافی و گسترش جغرافیائی نه جنس از رینکونلیدهای دونین پسین (فامنین) ایران مرکزی و البرز شامل:Eoparaphorhynchus, Pampoecilorhynchus, Stanaulacorhynchus, Centrorhynchus, Leptocaryorhynchus, Gastrodetoechia, Megalopterorhynchus, Araratella و Paurogastroderhynchus مورد مطالعه قرار گرفت. گونه های Eoparaphorhynchus maclareni, Pampoecilorhynchus arianus و Stenaulacorhynchus cheshmehshirensis از بازوپایان شاخص فامنین پیشین هستند. همچنین گونه Leptocaryorhynchus jamensis بعنوان گونه شاخص فامنین میانی ایران مرکزی و البرز معرفی می گردد. گونه هایی همانند:
Centrorhynchus turanica, Megalopterorhynchus chanakchiensis, Araratella dichotomians dichotomians, Araratella dichotomians assimulata, Paurogastroderhynchus nalivkini, Paurogastroderhynchus bikniensis.
از فسیل‌های شاخص فامنین پسین می‌باشند.
نتیجتاً اینکه این بازوپایان بخاطر پراکندگی وسیع جغرافیائی و دامنه سنی کوتاه شان، فسیل های شاخص بسیار مفیدی برای بیوزوناسیون دقیق رسوبات فامنین ایران هستند.
زاده, محمدرضا کبریائی. (1383). اهمیت بیواستراتیگرافی بازوپایان رینکونلید در دونین پسین (فامنین) ایران. مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 3(0), -.
MLA
محمدرضا کبریائی زاده. "اهمیت بیواستراتیگرافی بازوپایان رینکونلید در دونین پسین (فامنین) ایران". مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 3, 0, 1383, -.
HARVARD
زاده, محمدرضا کبریائی. (1383). 'اهمیت بیواستراتیگرافی بازوپایان رینکونلید در دونین پسین (فامنین) ایران', مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 3(0), pp. -.
VANCOUVER
زاده, محمدرضا کبریائی. اهمیت بیواستراتیگرافی بازوپایان رینکونلید در دونین پسین (فامنین) ایران. مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 1383; 3(0): -.
', './data/jos/coversheet/cover_fa.jpg'))