ارزیابی مقاومت به اکسی آنیون های سمی در باسیل های اسپور دار نمک دوست نسبی بومی ایران و اثر شوری بر روی این مقاومت

نویسندگان

چکیده

میکروارگانیسم‌های نمک دوست نقش مهمی را در پاکسازی زیستی ترکیبات سمی فلزی در محیط ایفا می‌کنند و شناسایی سویه‌های تحمل پذیر به این ترکیبات، مرحله نخست دراستفاده از این میکروارگانیسم‌ها در فرایند‌های پاکسازی زیستی است. دراین راستا 10 سویه باکتری تشکیل دهنده اسپور از خاک‌های شور درایران جداگشت و مقاومت ذاتی بسیار بالا نسبت به اکسی‌آنیون‌های سمی، کرومات، ارسنات، سلنیت، سلنات و بی‌سلنیت دربعضی از سویه‌ها نشان داده شد. روش رقت درآگار برای تعیین تحمل پذیری باکتری‌ها نسبت به این ترکیبات سمی مورد استفاده قرار گرفت و حداقل غلظت مهار کننده رشد (MIC) برای هر اکسی آنیون در دمای 34 درجه سانتی‌گراد و در زمان گرماگذاری 72 ساعت تعیین گشت. براساس تعیین MIC، همه باکتری‌های مورد آزمایش بالاترین مقاومت را نسبت به اکسی‌آنیون سمی ارسنات نشان دادند. سویه‌های B2 و C2
می‌توانستند تا غلظت250 میلی‌مول ارسنات را تحمل کنند. یک مقاومت غیر معمول نسبت به اکسی آنیون‌های کرومات در بعضی سویه‌ها مشاهده گشت. سویه‌های A2، B1 و C2 سدیم کرومات را تا 75 میلی مول تحمل می‌کردند درحالیکه سویه C2 تحمل به پتاسیم کرومات را تا 70 میلی‌مول نشان داد و سایر سویه‌ها (A1، A2، B1، C1 و C4 ) مقاومت را نسبت به پتاسیم کرومات را تا حداکثر 60 میلی‌مول نشان دادند. سطح مقاومت سویه‌ها به سلنواکسی آنیونها بین 10 تا 40 میلی‌مول بود. بالاترین مقاومت به سلنات و پایین‌ترین مقاومت به بی سلنیت نشان داده شد. بالاترین سمیت را در میان اکسی آنیون‌های مورد آزمایش را تلوریت نشان داد (حداکثر تحمل پذیری 3 میلی مول). اثر شوری بر روی سمیت اکسی آنیون‌ها مورد مطالعه قرار گرفت. افزایش شوری از (w/v) 5% به
(w/v)15% بطورکلی سبب افزایش مقاومت به اکسی آنیونها در سویه‌ها می‌گردد

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار