جنس چوبک که بطور تیپک متعلق به منطقه ایرانو – تورانینن می باشد بنظر می رسد که مرکز تنوع و پیدایش آن متعلق به ناحیه ترکمنستان‘ شمال شرقی ایران و غرب افغانستان باشد. انتشار گونه های مختلف این جنس بر مبنای نسبت تعداد گونه های هر ناحیه به سکسیونهای این جنس‘ همچنین حضور حداکثر گونه های دیپلوئید در این نواحی و نحوه انتشار گونه های پلی پلوئید بسایر نواحی جهان دلائل اصلی فرضیه مذکور می باشد. تجمع گونه های آندمیک در هر ناحیه و نحوه جدائی جغرافیائی و مفارقت تولید مثل آنها از سایر گونه ها برمبنای روند تغییرات زمین شناسی و ژنتیکی نیز این فرضیه را تائید می کند.
سرزمین ایران که اختلافات شدید اکولوژیکی در نقاط مختلف آن حکمفرماست جایگاه مناسبی جهت تکامل و انتشار بعدی این جنس بوده است.
', './data/jos/coversheet/cover_fa.jpg'))