اثر تنش‌های شوری و خشکی بر برخی صفات فیزیولوژیکی سه رقم متفاوت برنج از لحاظ تحمل شوری

نویسندگان

چکیده

تنش‌های شوری و خشکی از مهم‌ترین موانع کشت برنج(Oryza sativa L.) به شمار می‌روند. در این پژوهش اثر تنش‌های مذکور بر دانه‌رست‌های سه رقم برنج به نام‌های IR29، FL478 و غریب که به ترتیب حساس، متحمل و نسبتاً متحمل به شوری هستند مورد مقایسه قرار گرفت. به منظور اعمال تنش‌های شوری و خشکی، دانه‌رست‌های دو روزه به محیط کشت پایه MS حاوی غلظت‌های ایزواسمزی NaCl (0، 50، 100 و 150 میلی‌مولار) یا مانیتول (0، 100، 180 و 275 میلی‌مولار) برای مدت 10 روز انتقال یافتند. هر دو تنش شوری و خشکی کاهش زی‌توده نوساقه، تغییر محتوای پروتئین و فعالیت آنزیم‌های پاداکسایشی را در تمامی ارقام مورد مطالعه به دنبال داشتند. هر چند، برخی ایزوفرم‌های آنزیم‌های پاداکسایشی با خشکی القا و با شوری مهار شدند. بعلاوه، محتوای پرولین تنها تحت اثر شوری افزایش قابل توجهی یافت. بین ارقام مختلف نیز در پاسخ به هر تنش تفاوت‌هایی مشاهده گردید؛

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار