تحلیل روابط ژنتیکی بین گدازه‌های آتشفشانی ائوسن در منطقه شیرین‌سو (جنوب لوشان) بر اساس شواهد پتروگرافی و ژئوشیمیائی

نویسندگان

چکیده

سنگهای آتشفشانی ائوسن در منطقه شیرین ‌سو عمدتاً شامل گدازه‌های بازیک با ترکیب آلکالی ‌الیوین ‌بازالت، گدازه‌های حدواسط آندزیتی- تراکی‌‌آندزیتی و ایگنمبریت‌های داسیتی- ریوداسیتی می‌باشد. روابط بافتی و کانی‌شناسی مشاهده شده در مقاطع میکروسکوپی از جمله حضور اجتماعات گلومروپرفیری و گلومروکریست‌ کانیهای مافیک، وجود بافت‌های غیرتعادلی مانند بافت غربالی پلاژیوکلاز، ترکیب بایمدال فنوکریست‌های پلاژیوکلاز و کلینوپیروکسن، ترکیب ناهمگن خمیره سنگ و حضور انکلاوها و میکروپیلوهای بازیک با زمینه شیشه‌ای کدر در زمینه روشن سنگهای اسیدی، وجود زینولیت‌ها و زینوکریست‌ها با حاشیه واکنشی و غیره و نیز پراکندگی‌ها و روندهای مختلف مشاهده شده در نمودارهای ژئوشیمیائی معلوم می‌دارد گدازه‌های بازالتی و آندزیتی در منطقه هم‌منشاء بوده‌اند و پدیده‌های تفریق، اختلاط ماگمائی (مینگ‌لینگ و بلندینگ) و آلودگی پوسته‌ای در تشکیل آنها مؤثر بوده است. به عبارت دیگر سنگهای حدواسط منطقه حاصل اختلاط بین ماگمای بازالتی با بخش‌های تفریق یافته ‌این ماگما می‌باشند که طی مرحله صعود و جاگیری در پوسته دچار آلودگی‌های پوسته‌ای نیز شده‌اند. بر اساس شواهد موجود ایگنمبریت‌های داسیتی- ریوداسیتی که حجم بسیار زیادی را نیز در منطقه به خود اختصاص داده‌اند، دارای منشاء متفاوتی نسبت به بازالت‌ها و آندزیت‌ها هستند. به احتمال قوی این سنگها حاصل ذوب بخشی پوسته می‌باشند که در عین حال ضمن جایگزینی ماگمای بازیک در پوسته بین دو ماگما پدیده اختلاط (عمدتاً مینگ ‌لینگ) نیز صورت گرفته است.

کلیدواژه‌ها