نژاد, ابراهیم قاسمی, میرزالو, مریم. (1388). رخساره های پالینولوژیکی و پتانسیل هیدروکربورزایی سازند کژدمی در برش تنگ ماغر. مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 34(2), -.
ابراهیم قاسمی نژاد; مریم میرزالو. "رخساره های پالینولوژیکی و پتانسیل هیدروکربورزایی سازند کژدمی در برش تنگ ماغر". مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 34, 2, 1388, -.
نژاد, ابراهیم قاسمی, میرزالو, مریم. (1388). 'رخساره های پالینولوژیکی و پتانسیل هیدروکربورزایی سازند کژدمی در برش تنگ ماغر', مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 34(2), pp. -.
نژاد, ابراهیم قاسمی, میرزالو, مریم. رخساره های پالینولوژیکی و پتانسیل هیدروکربورزایی سازند کژدمی در برش تنگ ماغر. مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود), 1388; 34(2): -.
رخساره های پالینولوژیکی و پتانسیل هیدروکربورزایی سازند کژدمی در برش تنگ ماغر
سازند کژدمی از گروه بنگستان در حوضه رسوبی زاگرس در اکثر میادین نفتی به عنوان یک سنگ منشاء مهم و موثر شناخته شده است. در این مطالعه با بررسی 52 نمونه سطح الارضی، سه رخساره پالینولوژیکی ?(پالینوفاسیس) برای این سازند در برش تنگ ماغر تفکیک گردید. پالینوفاسیسPF-1) I ) با محتوای 100-90 درصد ماده آلی بی شکل (AOM) و مقادیر بالای HI و TOC حاوی کروژن نوع II و مستعد تولید نفت می‌باشد. در پالینوفاسیس PF-2) II ) مقادیر AOM نسبت به پالینوفاسیس قبلی کاهش نشان داده، مقادیر HI و TOCکمتر گردیده، نمونه ها دارای کروژن نوع II/III بوده و مستعد تولید نفت و گاز هستند. تعداد کمی از نمونه‌ها در پالینوفاسیس III (PF-3) قرار می‌گیرند. این نمونه‌ها کمترین مقادیر TOC ، HI، AOM را داشته و پالینومرف‌های دریایی و فیتوکلاست‌ها با فراوانی معمول در آنها دیده می‌شوند. توان تولید کمی نفت همراه با گاز از این رخساره پالینولوژیکی انتظار می‌رود. بالا بودن درصد AOM شفاف در اکثر نمونه ها حاکی از غالب بودن شرایط احیایی و محتوای اکسیژن پایین می‌باشد. منحنی تغییرات رخساره آلی بر اساس مقادیر OI/HI حاصل از داده های پیرولیز راک اول (Rock-Eval pyrolysis) نیز نشان دهنده‌ی محدوده B و C بوده که این مطلب را تأیید می‌کند. توزیع داده ها بر روی دیاگرامهای تایسون و ون کرولن نیز نشان دهنده این است که، محتوای کروژن عمدتاٌ از نوع II، III/II بوده و اکثراً حاصل از مواد آلی جلبکی می‌باشند. توان تولید در نمونه های با درصد کروژن II بالا (پالینوفاسیس I) در حد خیلی خوب و در نمونه های با مقادیر متفاوت کروژن II، III (پالینوفاسیس II) از حد مناسب تا خوب متغیر است. شاخص حرارتی (Tmax) نشان دهنده ورود به مرحله بلوغ در نمونه های مستعد تولید نفت و گاز می‌باشد.
ابتدای صفحه