روانشناسان بعد از فروید‘ ازیونگ (Jung) تا ایزنگ (Eysenck) دو حالت درمنش افراد تعیین می کنند حالت برون گرائی و حالت درون گرائی. در حالت برون گرائی شخص متوجه دنیای برون یا دنیای عینی (Objective world) است. حال آنکه در حالت درون گرائی شخص متوجه دنیای درون یا دنیای ذهنی (Subjective world) است.
دستگاهی که در این مقاله معرفی می شود بر اساس دو اصطلاح عینی بودن (Objectivity) و ذهنی بودن (Subjectivity) ساخته و ابداع شده است‘ و به کمک آن روانشناس درجه عینی بودن یا ذهنی بودن افراد را در حالت سلامت فکر یا آشفتگی روانی تعیین می کند و همچنین می تواند جستجوگر رابطه ای بین دو حالت فوق و بیماریهائی مانند افسردگی‘ عقب ماندگی های فکری و ... غیره باشد.
کار دستگاه تعیین میزان تمرکز ‹‹ نیروی هم آهنگی کلی ذهنی›› (مجموعه ای از هوش‘ حافظه‘ دقت‘ نیروی عکس العمل‘ سرعت انتقال .... و غیره) در مقابل محرکات بینائی (Visual) می باشد. بدین معنی که یک فرد پس از مشاهده یک نشانه واکنشی از خود نشان می دهد. چنانچه بنا به قرارداد این واکنش عبارت از فشار روی یک تکمه پس از رؤیت یک نشانه باشد‘ در مواردی بعلت خستگی یا عدم قدرت تمرکز در ابراز واکنش تأخیر یا غفلت رخ می دهد. بوسیله دستگاه نشانه های معین به فرد مورد آزمون ارائه می شود و پاسخ های درت و نادرست توسط شمارنده های ویژه ثبت می گردد بنابراین در هر لحظه می توان نسبت تعداد پاسخ های نادرست به تعداد پاسخهای درست و یا نسبت تعداد پاسخ های نادرست به تعداد نشانه های ارائه شده یعنی توان عینی بودن فرد را بدست آورد. بعبارت دیگر این نسبت ها نشان می دهد که ‹‹نیروی هم آهنگی کلی ذهنی›› تا چه حد قدرت توجه و واکنش به عالم خارج را دارد یعنی فرد تا چه حد عینی است.
روش درمانی دستگاه تمرین دادن از طریق بینائی برای بالا بردن میزان نیروی عینی بودن است و آنچه به نیروی درمانی دستگاه می افزاید دریافت پاداداش منفی (صدای زنگ‘ نور لامپ‘ تکان الکتریکی پوستی) در مقابل پاسخهای نادرست می باشد.
این دستگاه از طرف آقای دکتر پرتو روان شناس مرکز مشاوری و راهنمائی دانشجویان دانشگاه تهران پیشنهاد و در کارگاه دانشکده علوم طرح و شاخته شده است.
', './data/jos/coversheet/cover_fa.jpg'))