بررسی اثر اسید پکتیک بر مورفولوژی، بقا و عملکرد دودمان سلولی GH3/B6

نویسندگان

چکیده

دودمان سلولی هیپوفیز موش صحرایی تحت عنوان GH3و زیر کلون آن GH3/B6 ویژه ترشح هورمون پرولاکتین و هورمون رشد می‌باشند. این سلولها بطور گسترده برای بررسی اثر مواد مختلف روی ترشح پرولاکتین به صورت”in vitro“ بکار می‌روند. محیط کشت مـورد استفاده برای این سلولها، Ham’s F12 حــاوی 5/2 % سرم جنین گاو و 15 % سرم اسب می‌باشد. زمان دو برابر شدن سلولها30 تا 52 ساعت است که به کیفیت سرم مورد استفاده بستگی دارد مطالعات نشان داده‌اند که اسید پکتیک یکی از عوامل افزایش دهنده مقدار ترشح پرولاکتین در این سلول‌ها در انکوباسیون‌های کوتاه مدت می‌باشد. انکوبه کردن سلولها با اسید پکتیک به مدت 30 دقیقه شکل سلولها را تغییر داده، سلول‌ها شروع به گرد و برجسته شدن کرده و حالت ترشحی به خود گرفتند. اسید پکتیک تاثیری در تعداد سلول‌ها نسبت به نمونه شاهد نداشت. محلول اسید پکتیک، محیط کشت را اسیدی می‌کند و باعث ایجاد شرایط نامطلوب برای سلول‌ها می‌شود. برای رفع این مشکل از محیط کشت حاوی Hepes به عنوان بافر برای ثبات pH استفاده شد ولی به مرور زمان شکل ظاهری سلول‌ها تغییر کرد و رشد آنها کاهش یافت. سلول‌ها گرد شدند، غشاء آنها گرانوله شد و درصد سلول‌های زنده کاهش پیدا کرد. این تغییر وضعیت سلول‌ها به دلیل تشکیل هیدروژن پر اکسید توسط Hepes می‌باشد. برای طبیعی ماندن مقدار pH محیط کشت و خنثی نمودن اسیدیته اسید پکتیک از محلول NaOH استفاده گردید که تاثیری بر سلول‌ها نداشت و بدینوسیله pH در حد 2/7 ثابت شد.

کلیدواژه‌ها